Billy Bo...Για μένα, κομψότητα δεν είναι σκίζω το φύλλο της Vogue και το φοράω, ούτε εξαρτάται από τα χρήματα, ούτε από το signe`...

Ένα πρόσωπο άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξέλιξη της μόδας στην Ελλάδα, έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη
στην Όλγα Μπακομάρου για το περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ,που συζητήθηκε.Ο εκδότης Άρης Τερζόπουλος & η μούσα του Billy Bo, μίλησαν για εκείνον..

Η ελληνική μόδα στην ουσία ξεκίνησε περίπου στα μέσα της δεκαετίας του `70 και χαρακτηρίζεται από την ελληνική "Υψηλή Ραπτική". Η προσφορά των Ελλήνων σχεδιαστών είναι μεγάλη, γιατί δεν είχαν την παραμικρή βοήθεια από πουθενά. Όσα επιτεύχθηκαν σε αυτόν τον τομέα είναι αποτέλεσμα μεγάλου κόπου και ψυχής. `Εντυσαν υπέροχες γυναίκες της υψηλής κοινωνίας με πανάκριβα υφάσματα και με στυλ που έδινε το προνόμιο της μοναδικότητας και της κομψότητας. Στην πορεία, η ελληνική μόδα εξαπλώθηκε σε όλες της κοινωνικές τάξεις και ηλικίες. Οι σχεδιαστές της δεκαετίας του `80 και μετά, "βοήθησαν" την Ελληνίδα να αλλάξει τρόπο ζωής, να γυμναστεί, να είναι πιο φυσική και πιο σίγουρη για τον εαυτό της.

Η εικόνα της ελληνικής μόδας,  διαμορφώθηκε τόσο από τους σχεδιαστές όσο και από τον Τύπο.

 

O Βασίλης Κουρκουμέλης- γνωστός ως Billy Bo,  είναι ένα πρόσωπο άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξέλιξη της μόδα στη χώρας μας. 

Είναι "ο πρώτος που έφερε στην Ελλάδα τα πολυπληθή σόου μόδας, με τη μουσική, τα σκηνικά, τα επώνυμα μανεκέν, ο πρώτος που ανέβασε μια απλή επίδειξη μόδας στο επίπεδο  μιας καλοστημένης παράστασης."

Το 1973 ξεκίνησε με τον Μάκη Τσέλιο μια boutique υψηλής ραπτικής στην οδό Σόλωνος 1. Το κατάστημα ονομάστηκε "Billy Bo, μια παραφθορά του τραγουδιού της Κατερίνα Βαλέντε "Billy Boy". Από τότε, ο Βασίλης Κουρκουμέλης υιοθέτησε και για τον ίδιο αυτό το όνομα. Την ίδια περίοδο,  ο Billy Bo σπούδασε σχέδιο μόδας στη σχολή "Βακαλό" και, όταν το τμήμα της Βακαλό έκλεισε, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σχολή "Βελουδάκη".

H καριέρα του Bo απογειώθηκε όταν κέρδισε το βραβείο του γυναικείου περιοδικού ΓΥΝΑΙΚΑ.  Ο Άρης Τερζόπουλος θυμάται : " Ο Βασίλης ήταν σίγουρα πολύ εντυπωσιακός και πολύ όμορφος μ` εκείνο το χαρακτηριστικό μαλλί. Και πολύ επικοινωνιακός. Είχε όμως πολλά προβλήματα χαρακτήρα και κυρίως τρομερή ανασφάλεια, που τον έκανε να παίρνει θέσεις που τις χαρακτήριζε μεγάλη έπαρση, που είναι πολύ φανερή σ`αυτήν την συνέντευξη που είχε δώσει στην  `Ολγα Μπακομάρου. Αυτό το έκανε να ξεχνάει πολλά πράγματα και κυρίως ότι είχαν υπάρξει και άλλοι πριν από αυτόν. Όπως ο Γιάννης Τσεκλένης για παράδειγμα, που είχε ανοίξει διεθνείς δρόμους για την ελληνική μόδα είκοσι χρόνια πριν. Ο Βασίλης πέτυχε να φτιάξει έναν αξιοπρόσεκτο δικό του δρόμο, με διεθνείς προοπτικές. Η ατυχία τον βρήκε στην καλύτερη στιγμή του, καθώς είχε μόλις εγκαινιάσει το κατάστημα που είχε ανοίξει στην Νέα Υόρκη με τον Μάκη Τσέλιο με καλές προοπτικές για ένα καλό μέλλον. Ήταν το πρώτο διάσημο θύμα του Έιτζ στην χώρα μας και η περιπέτεια του που κατέληξε στον τόσο πρόωρο και άδικο θάνατο του είχε σοκάρει την Ελλάδα". 

Η μούσα του Billy Bo, Μαρία Κόντη, επίσης, μου μίλησε για τον Βασίλη Κουρκουμέλλη:

"Με τον Βασίλη κάναμε πολύ παρέα! Του άρεσε το δέρμα μου και με έλεγε `το πείραμα`! Πρίν από τις επιδείξεις του, πήγαινα νωρίτερα και δοκίμαζε τί μακιγιάζ θα κάνει....και κατακαλόκαιρο με έβαφε κάτασπρη... Είχε παντρευτεί ​μόλις η προηγούμενη μούσα του, Ρόζα Αρσενιάν, και βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος . Ο Βασίλης  ήταν ένα αστέρι σύντομο και φωτεινό. Είχε πολύ εμπιστοσύνη στον εαυτό του και θα ανέβαινε στο διεθνές επίπεδο αν είχε ζήσει. Έδινε συνέντευξη σε Αμερικανικό κανάλι τόσο άνετα στα αγγλικά χωρίς να έχει ετοιμάσει το κείμενο. Ήταν όμορφος, επιτυχημένος και το ήξερε."

Δεν άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κοσμικών κύκλων της Αθήνας, πολλούς θαυμαστές και την υποστήριξη των δημοσιογράφων. Αφού άνοιξε κι άλλα καταστήματα στη Θεσσαλονίκη, τη Μύκονο, το Ψυχικό και στο κέντρο της Αθήνας, το 1981 επιλέχθηκε να σχεδιάσει τις στολές των αεροσυνοδών της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμά του ήταν η δημιουργία καταστήματος στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Δυστυχώς όμως, στα εγκαίνια του τον Δεκέμβριο του 1986 δεν κατάφερε να  παρευρεθεί λόγω της ασθένειας του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 νόσησε με AIDS κι έφυγε απο΄τη ζωή στις 13 Ιουνίου του 1987. Ήταν μόλις 33 ετών.  

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Βασίλη Κουρκουμέλλη - Billi Bo- στην Όλγα Μπακομάρου, για το περιοδικό "ΓΥΝΑΙΚΑ", το καλοκαίρι του 1985.

"Είμαι ένα παιδί αυτοδημιούργητο, που έδωσε εξετάσεις και τις πέρασε με άριστα. Ξεκίνησα την καριέρα μου σε ηλικία 18 χρονών στην Αθήνα και οφείλω τα πάντα στο ταλέντο και τη δύναμη της προσωπικότητάς μου. Δυστυχώς όμως, σ`αυτόν τον τόπο, η επιτυχία είναι δύσκολο πράγμα, καταντάει άγχος, μεγαλύτερο κι απ`αυτό των ηθοποιών και των πολιτικών. Δεν φθάνει να την κατακτήσεις, πρέπει και να την κυνηγάς και ν`αγωνιάς συνέχεια γι`αυτή. Δεν γίνεται το ίδιο στο εξωτερικό. Εκεί, είτε Calvin Klein λέγεσαι, είτε Yves Saint Laurent, είτε Valentino, είτε Versace, κουράζεσαι ώσπου να φτάσεις κάπου, αλλά μετά δουλεύουν οι άλλοι για σένα..."

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει η υποστήριξη του κράτους προς το δημιουργό. Δεν σε προβάλλει στο εξωτερικό, εκτός κι αν είσαι... βιοτεχνικό προιόν. Είδατε ποτέ στην τηλεόρασή μας, ένα σόου ελληνικής μόδας, όπως πχ. το σόου ξένων εσωρούχων το οποίο πρόβαλαν πρόσφατα; Φοβούνται μη μας κάνουν πλούσιους. `Επειτα, ο κάθε καλλιτέχνης στην Ελλάδα πρέπει να επιδεικνύει ανά πάσα στιγμή την πολιτική του ταυτότητα, για αν τυγχάνει της συμπαθείας της εκάστοτε κυβέρνησης. Εγώ δεν ακολούθησα αυτό το δρόμο. Ούτε τις κυρίες της χούντας έντυσα, ούτε εμφανίστηκα στις κυρίες των μετέπειτα καταστάσεων ως "αντιστασιακός" για να τις ντύσω κι αυτές, όπως έκαναν οι περισσότεροι. Δεν γνωρίζω αν θα τις έδιωχνα. Δεν θα τους κρατούσα όμως και την ομπρέλα. Ούτε και θα την κρατήσω ποτέ σε κανένα, εκτός κι αν είμαι από κάτω εγώ!...

"Η επιτυχία μου στηρίχθηκε στο ταλέντο και την προσωπικότητά μου.  

Όσον αφορά τις σπουδές, πέρασα από ορισμένες σχολές στην Αθήνα, που όμως δεν μου πρόσφεραν τίποτε το ουσιαστικό. Απλώς, τα περάσματά μου αυτά εξυπηρετούσαν άλλους σκοπούς. Όσο κι αν φανεί εγωιστικό αυτό που θα σας πω, θεωρώ ότι οφείλω πολλά στο ότι είμαι ωραίο παιδί, ότι γνωρίζω να επικοινωνώ, να σταθώ. Από μικρός είχα φαντασία, τολμούσα. Το πρώτο μου μαγαζί, στη Σόλωνος 1, ήταν πολύ μικρό όταν ξεκινήσαμε το 1973. Μέσα στον πρώτο μήνα το επεκτείναμε, πράγμα που σημαίνει  πως οι δουλειές πήγαιναν υπέροχα. Το `74 που άρχισα να σχεδιάζω ήμουνα κάτι καινούργιο για τον ελληνικό χώρο. Ουσιαστικά έκανα μια επανάσταση μόδας στην Ελλάδα και την κέρδισα. Είμαι ο πρώτος που έφερε στην Ελλάδα τα πολυπληθή σόου μόδας, με τη μουσική, τα σκηνικά, τα επώνυμα μανεκέν, ο πρώτος που ανέβασε μια απλή επίδειξη μόδας στο επίπεδο  μιας καλοστημένης παράστασης. Τώρα, ανοίγω τα φτερά μου για την Αμερική. Η Ευρώπη δεν μ`ενδιαφέρει, έχει κορεστεί. Το κοινό των 9.000.000 της χώρας μας, πάλι είναι πολύ μικρό για μένα. Το ότι γεννήθηκα σ`αυτόν τον τόπο ήταν ευτυχία, γιατί υπάρχει αυτός ο γαλάζιος ουρανός κι αυτός ο ήλιος, αλλά και ατυχία γιατί οι συνθήκες δεν σε βοηθούν..."

"Δεν δήλωσα ποτέ ότι έχω τίτλο ευγενείας `γιαλαντζί`, ούτε ότι διατηρώ αλυσίδα καταστημάτων στο εξωτερικό, αλλά ακόμα και αν το έλεγα, θα με πίστευαν όλοι. Είμαι ειλικρινής, κι αυτό είναι ελάττωμα, όπως κι ότι είμαι ωραίος είναι αμαρτία. Μαζί με τον Μάκη τον Τσέλιο, που δεν είναι απλώς συνεργάτης, που δεν είναι απλώς αδελφός, αλλά κάτι παραπάνω, παλέψαμε και φτιάξαμε ό,τι φτιάξαμε: το στυλ `Billy Bo`. Τί είναι αυτό; Ποιότητα, συνδυασμός κλασικού με το μοντέρνο και προσιτές τιμές. Αλλά, πέρα από το ρούχο, εγώ έφερα άλλον αέρα στο χώρο της μόδας. Λάνσαρα ένα άλλο στυλ σχεδιαστή που δεν υπήρχε στην Ελλλάδα. Για να πείσεις μια γυναίκα να κάνει αλλάγες στον εαυτό της πρέπει να σ`εμπιστευτεί, να σε θαυμάσει. Δεν μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά με... βρώμικα νύχια. Όπως και να το κάνουμε, είμαι σταρ! Εγώ έφερα το star system στην Ελλάδα. Είμαι ο πρώτος που έστειλε πρόσκληση με τη φωτογραφία του. Περπατώ στο δρόμο και λένε `να ο Billy Bo`..."

"Η Ελληνίδα είναι κομψή κατά 50%. Για το υπόλοιπο δεν φταίνει οι μόδιστροι αλλά οι άγνοια. Ποιός να τις ενημερώσει; Οι δημοσιογράφοι μόδας; Αυτές, εκτός από δυο τρεις, είναι κομήτες εκεί πέρα. Για μένα, κόμψότητα δεν είναι σκίζω το φύλλο της Vogue και το φοράω, ούτε εξαρτάται από τα χρήματα. Ούτε από το signe φυσικά. Η ελληνική επικράτεια έχει παραδοθεί σε μια υστερία και είναι αμόκ για το signe. `Εχει γεμίσει ο κόσμος από κλώσες, που παρατάνε κάθε πρωί τον άνδρα τους και τα σπίτια τους και παίρνουν σβάρνα τα μαγαζιά, βγάζοντας τα απωθημένα τους στις πωλήτριες. Οτιδήποτε γίνεται εισαγωγή, χάνει την αξία του στην Ελλάδα. Γιατί θα φορεθεί από την κυρία στο σαλόνι μέχρι την τραγουδίστρια και τον τραβεστί..."

"Η δουλειά μου είναι στυλίστας. Άλλωστε, στην Ελλάδα όλοι είμαστε στυλίστες.  Εγώ επηρεάζομαι από τη διεθνή ροή της μόδας, ακολουθώ τη γραμμή που θα δώσει το Παρίσι ως το κατεστημένο κέντρο μόδας. Αυτό κάνουν κι οι ξένοι συνάδελφοί μου. Η Ελλάδα ως χώρα δεν έχει να παρουσιάσει δική της μόδα, εκτός από τους χιτώνες, τα σεγκούνια και τα χειροποίητα, γι`αυτόν ακριβώς το λόγο δεν υπήρξε ποτέ κανένας Έλληνας σχεδιαστής διεθνούς φήμης. Και έπειτα, στην Ελλάδα υπάρχει μια παρανόηση σχετικά με τη μόδα. Υπάρχουν 9.000.000 Έλληνες που όλοι θέλουν να γίνουν σχεδιαστές. Για να φθάσουν ένα σκαλί κάτω από τον Billy Bo είναι εύκολο. Για να γίνουν όμως οι ίδιοι Billi Bo είναι πράγμα πολύ δύσκολο."

πηγη:klik